Meer Peru

15 februari 2013 - Cusco, Peru

Dag vriendjes en vriendinnetjes !

Hier ben ik weer met meer nieuws uit het 11000km verre Peru.

Het laatste dat ik besproken heb is de dinsdag geloof ik. Ondertussen is er weer al veel te vertellen, het leven staat niet stil in Cusco! Waar zal ik beginnen? Oja, misschien met mijn bijna-doodervaring. Hier is het de gewoonte dat de auto’s NIET stoppen voor voetgangers of gelijk wie, zij hebben altijd voorrang. Het verkeer is hier enorm chaotisch. Ik wou dus een straat oversteken aan het voetpad en van rechts was alles inorde, en van links zag ik ook niet direct iemand afkomen, dus ik dacht “Oversteken maar!”, maar het voetpad lag in een soort van bocht dus ik had niet gezien dat er iemand moest indraaien dus toen ik net aan het oversteken was kwam de auto uit het niets de straat ingevlamd. Gelukkig kon hij net optijd remmen of mijn avontuur was daar geëindigd. Alle omstanders keken mij aan met een blik van “domme gringo’s altijd”. Dus bij deze, blij dat ik dit nog kan navertellen!

Woensdagavond is salsa-avond in school, dus zijn we met het grotendeel van de studenten naar de salsa les getrokken. Dit was leuk, maar een beetje awkward ook. Er is nog werk aan de winkel met mijn salsamoves. Daarna zijn we met z’n allen iets gaan drinken in Paddy’s Pub, een zeer gezellige Irisch Pub waar ik een overheerlijke pizza gegeten heb (de eerste keer in 4 dagen dat ik ’s avond iets at). Het was gezellig, maar ik voelde mij toch nog steeds niet helemaal op mijn gemak in de groep. Rond 22u ben ik samen met Nadine en Jade in een taxi gestapt en huiswaarts gekeerd. De meeste wonen in de buurt waar ik woon dus dat is wel handig want ik ben niet echt een fan van alleen naar huis keren in een taxi en al helemaal niet te voet.

De volgende ochtend was ik zo stijf als een plank, waarschijnlijk van de salsa. Al moet ik zeggen dat ik al iedere ochtend stijf wakker word. Dat komt waarschijnlijk door het vele wandelen. Als ik terugkom zal ik een topconditie hebben, dat kan niet anders! Ik leg hier iedere dag wel enkele kilometertjes af. En doordat ik het helemaal niet meer gewend ben om zo actief te zijn nu ik mijn rijbewijs heb moeten mijn spieren het bekopen. Dat was zo wel het belangrijkste van woensdag.

Ik ben ondertussen al volledig gewend aan de hoogte, maar het blijft nog steeds lastig om verre en steile wandelingen te doen.

 

Gisteren (donderdag dus) hadden we met de hele groep (zo’n 15 mensen) afgesproken om bij Thomas zijn nonkel, die in Peru woont, te gaan eten. Hij en Jade zorgden voor het eten en wij voor de rest (wijn, cervezas,chips,desert,...). Ik wist niet zo goed wat ik van deze avond moest verwachten, maar het bleek een super gezellige en leuke avond te zijn! Het eten was niet normaal lekker, ik vroeg Jade om het recept maar hij zei dat het geheim was, to bad! Waarschijnlijk is het iets Afghanistaans aangezien hij daar woont. De sfeer zat goed, iedereen praatte met iedereen, zo leerde ik iedereen ook wat beter kennen, waar ik heel blij om ben. Rond 22u belsloten we naar Mama Africa te gaan, dit is een soort dansclub met vooral salsa muziek maar hoe later het werd hoe meer bekende nummers er door de boxen kwamen. Iedere avond is er om 22u30 een gratis salsales waar wij dan uiteraard ook aan deelnamen, een prachtige kans om mijn pas aangeleerde moves te oefenen. Ik voelde mij zelfs zo goed dat ik de hele avond heb staan dansen als een gek (waardoor ik kletsnat was van het zweet), tot Nadine mij tot een halt riep en we samen huiswaarts keerden. Deze avond was zoveel beter dan ik verwacht had!

Niet te vergeten was het gisteren ook El dia de Valentino, El dia de enamorados/amistad (=dag van de geliefde en de vriendschap, beter bekend als Valentijn). Overal waar ik keek op straat liepen koppeltjes arm in arm, hand in hand met ballonnen in de vorm van harten en andere Valentijnaccesoires. ’s Avonds was het dan ook nog heel erg druk op straat want iedereen viert deze dag zeer uitbundig in de discotheken. In teken van deze dag had de school vandaag dan ook een activiteit georganiseerd. Om 11u20 was het tijd om El dia de Amistad te vieren. Ze hadden verschillende spelletjes voorzien waarin we in teams het tegen elkaar moesten opnemen. Het winnende team kreeg telkens een cadeau waar iedere keer iets lekkers bleek in te zitten. Ook was er cake omdat Janah morgen jarig is en thee. Nom nom nom! Een leuke afsluiter van de eerste week school!

Vanavond gaan we weer met z’n allen uit zodat we om 00u Janah’s verjaardag kunnen vieren. Hopelijk wordt deze avond even plezant als die van gisteren.

Voor dit weekend staat er ook al vanalles op het programma: zaterdag gaan Nadine, Janah, Ben, Anthony en ik hoogstwaarschijnlijk El Templo del Sol en Sacsay Huaman gaan bezoeken en zondag gaan we met 4 mee op een excursie georganiseerd door school naar el Valle Sagrado (de Geheime Vallei). Dit wordt een zeer lange dag want we moeten om 7u45 al op school zijn en we zijn pas terug om 19u30. Dus dit weekend zal ik niet veel tijd hebben om contact te leggen met België, maar het volledige verslag krijgen jullie maandag of in de loop van volgende week wel te horen ! Ook zijn we ondertussen de andere weekends aan het volplannen met uitstapjes naar Puno (Titikakameer) en Machu Pichu. Deze uitstapjes zijn wel nogal aan de dure kant jammergenoeg. Ook ben ik er over aan het denken om samen met de Hollandse Jannah mee te gaan naar Copacobana in Bolivië binnen een maand want zij moet omwille van visumshizzel het land 72u verlaten. Er zijn er ondertussen al een stuk of 4 die mee zouden gaan, dus lijkt me wel leuk. We shall see !

Ondertussen is mijn prachtige rode velletje helemaal aan het afschilferen, waardoor ik er nog mooier uit zie. In het gastgezin gaat alles nog steeds goed, ik kan het wel goed vinden met Martha, ze is zo lief tegen mij. Jammer dat ik niet echt kan communiceren met haar. Ondertussen is de Hollander er al vandoor dus zijn we nog met z’n tweetjes die hier verblijven, binnen 2 weken ben ik alleen. Ik heb wel nog steeds momenten van heimwee, maar dat hoort er nu eenmaal bij veronderstel ik.

Oja, misschien handig om te weten dat het misschien best is om, MOESTEN jullie ooit eens een pakketje met lekkers (chocolade bijvoorbeeld) willen opsturen (hint, hint, hint!) dat je dit dan best stuurt naar de school want daar is altijd iemand aanwezig die het pakketje in ontvangst kan nemen. Het adres van de school is: Escuela Latinoamericana,Plaza Limacpampa, (en dan een bus, maar ik moet nog eens navragen welke dit is), Cusco, Peru.

WEETJES

Enkele dingen die ik leerde over de cultuur hier in Peru (goeie student die ik ben):

Mijn interessante lerares Luz (waar ik jammergenoeg geen les meer van zal hebben) vertelde ons dat alle scholen hier nog gescheiden zijn (jongens, meisjes) en dat iedereen een uniform moet dragen. In de meeste scholen zijn er zelfs nog nonnetjes (moncas) aanwezig! Er bestaan nog zeer veel taboes, zo kan je in de meeste supermarkten bijvoorbeeld geen tampons, maandverbanden etc. kopen. Deze moet je halen in een farmacia.

Euthanasie en abortus zijn hier illegaal en zeer gevoelige thema’s.

Het is een nog steeds zeer katholiek land, maar andere religies zoals boeddhisme, islam,... zijn ook aanwezig maar ferm in de minderheid. Ook zijn er al enkele die vrijzinnig zijn.

Ze vertelde ook dat het grootste deel van de echte Inkastad onder Cusco ligt. Er lopen heel veel rivieren onder de stad. De meeste grote straten zoals Av. La Cultura zijn eigenlijk rivieren.

Dit is weer een hele epistel, maar zo zijn jullie toch nog even zoet tot volgende week. :)

Hasta proxima semana !

Besos,Martita 

2 Reacties

  1. Vandenborre jp:
    18 februari 2013
    Kuurne 18.02.2013

    Hey Marthe, ik zag salsa en dacht nu moet ik eens een woordje naar Marthe versturen, oei, oei,oei die auto's voorrang op de voetgangers je hou dat niet voor mogelijk, dat kom je toch niet meer tegen, ja en dan zie ik SALSA-AVOND, daar was ik wel graag eens bijgeweest, maar die salsamoves zal je wel vlug onder de knie hebben, je heb het gewoon in je, swingende heupen en achter....., en ik kan het weten van in de zumba(maar stijf als een plank dat mag niet he)ondertussen Marthe zie of lees ik dat het stilletjes begin te wennen het is toch een hele ervaring je moet het maar doen he, wel een heel druk programma.
    Blij dat je velletje toch aan het genezen is, wat interessant scholen meisjes en jongens gescheiden en dan nog in uniform met alles erop en eraan ook nonnetjes, dat is toch tof ik kan ervan meespreken altijd bij de nonnetjes(dat zie je toch aan mij en zo'n braaf meisje dat ik nog altijd ben)zelfs als baby en later als ik naar school ging ook in uniform donkerblauwe rok en vestje met een wit bloesje(mijn papa was wel bakken in die school, vandaar dat er reeds was als baby)
    Deze morgen was ik al van 8h00 aan de gavers, vrieskou maar wel mooi weer met zonnetje,om 10h30 was ik terug thuis, Jean Pierre moest naar kliniek voor zijn 9 de chemo,1 april is het zijn laatste we zijn positief hopend op goed verloop,groetjes van mijn zoontjes en jean pierre, hou je goed ben vol bewondering voor U.
    Dikke knuffel en veel piepers van ons allemaal, mieketos.
  2. Vandenborre jp:
    18 februari 2013
    WAS NIET BAKKEN IN DE SCHOOL.MAAR WEL BAKKER.
    VELE KNUFFELS JP