Eerst indruk

Hier ben ik dan eindelijk ! Er is geen internet in het gastgezin dus moest ik opzoek naar een internetcafe.

Ik ben hier pas 2 dagen en heb al zoveel te vertellen ! Mijn reis verliep vlot, ik zat maar 1x naast een raar oud mannetje. Ik heb heel veel geslapen tijdens de vluchten. Zodat ik niet teveel kom piekeren over alles. Het afscheid viel me heel erg zwaar en ik twijfel nog steeds een beetje of ik wel de juiste keuze gemaakt heb om te vertrekken. Ik heb nog steeds enorm veel heimwee, vooral op dode momenten (en dat zijn er momenteel redelijk veel) verlang ik om terug te keren naar huis. Ik voel me hier redelijk verloren en alleen. Ik heb een puraanse gsmkaart gekocht want met mijn belgisch nummer kan ik bellen noch smsen. Maar blijkbaar koñen mijn berichten de helft van de keren niet toe, wat heel erg frustrerend is. Als ik een sms stuur dan kan je niet antwoorden op dat nummer maar wel op mijn belgisch mnummer. Ook zal ik mss kijken om een internetstick te kopen zodat ik thuis ook op internet kan. Want zo'n internetcafe vind ik niet zo leuk. Nuja, ik ben van de hak op de tak aan het springen. Kzal mijn best doen om alles in volgorde te vertellen. Terug naar aankomst.

Mijn gastmoeder stond mij op te wachten aan de luchthaven en is heel erg vriendelijk. Maar van een gastgezin is er niet echt sprake jammergenoeg. De moeder Marthe woont alleen in het appartement, haar man werk zo'n 400km van huis dus komt bijna nooit terug en haar kinderen studeren en wonen in Lima. Ze verdient haar brood met het verhuren van de lege kamers aan studenten, reizigers en vrijwilligers. Daardoor logeer ik daar met nog een Belg Lionel en een Nederlander Max. Het zit hier trouzens vol van de belgen en nederlanders. Maar ik voel mij dus eigenlijk gewoon een van de zovele voorbijgangers, er is helemaal geen familiale sfeer. Ze is wel heel erg vriendelijk, maar zal niets meer doen dan ze moet. Ze wast 1x per week onze kleren, maakt 's morgens en 's middags etren voor ons ('s avonds eten ze hier niets, door de hoogte) maar voor de rest doet ze niet echt veel voor ons, tis niet dat ze eens zal zeggen van 'kom, laten we eens iets leuks doen'.

Gelukkig was er Lionel die me gisteren een rondleiding gegeven heeft van 2uur doorheen de stad en wat tips gaf. Maar bij nader inzien had ik dat beter toch niet gedaan en had ik beter geluisterd naar martha die zei dat ik veel moest rusten. Maar koppige ik wou toch nog iets doen want anders ging is `s nachts niet meer kunnen slapen en trok toch de stad in, waardoor ik teveel hooi op mijn vork nam en heel erg ziek werd eens ik terug thuis was. Ik moest overgeven en had koorts en ik was heel erg duizelig. Dus ik ben dan uiteindelijk onder de wol gekropen om 17u30(hier).

Tijdens onze wandeling (waardoor ik ook 2 gigantische blaren heb op mijn voeten, ai ai ai!) kreeg ik een volle emmer over mij gekieperd en werd ik aangevallen met schuim. Dit is hier blijkbaar de gewoonte tijdens carnaval, dat de jongens de meisjes najagen met water en schuim. WELOM IN CUSCO ! Kletsnat heb ik dan de toer verdergezet, wat wss ook niet echt zo'n strak plan was.

Vandaag was mijn eerste schooldag. Om 8u30 moest ik er zijn, maar Martha nam haar tijd en we vertrokken pas dan dus kwam ik al te laat toe. Maar dat was geen probleem aangzien het gewoon een introductiedag was. Ik heb enkel in de voormiddag les, in de namiddag kan ik activiteiten die de school organiseerd meevolgen. Dit weekend ga ik bijvoorbeeld enkele dingen bezoeken in en rond Cusco. Allereerst moest ik een examen doen om mijn kennis van het spaans te testen, olala ! Dat zat ver! We zitten met 3 in klas, Nadine (hollands), een meisje die vandaag pas aankwam en die zich morgen bij ons zal voegen en ik. De sfeer in de school is zeer goed en gemoedelijk. Iedereen is enorm vriendelijk. Ik leerd enog wat mensen kennen die hier in een residencie logeren of ook in gastgezinnen. Dus hopelijk loopt het ook wat los met hen.

Ik denk dat ik nu zowat de grootste lijnen verteld heb(sowieso ben ik nog heel wat vergeten) en zal eens stoppen (ik zit hier nu al 2,50 uur). Kzal mij de eerste dagen nog wat rustig moeten houden want ik ben heel snel moe en duizelig. De cocathee helpt wel, maar vind ik niet erg lekker. En met mijn blaren kan ik ook niet al te ver pekkelen.

Ziezo, tot de volgende dan maar !

Groeten uit Cusco, Peru !